bir denizin kenarýnda dalgalarý vurduðumuz hani kaldýrdýðýmýz kadehleri þerefine Eros’un temmuz iþte yaz akþamý hatýrla ellerimi tutup tutup býraktýðýn kirli masayý çizerken týrnaklarýn hiç acýmadý o an biliyorum için kadar ve o acý ki birikmiþ yüzünde yýllardýr þimdi bir okþama gibi dokundu ellerime
yazýlý bir kader miydi,geceyi çalan eceli de çakmak gibi çakan her çýðlýk attýðýnda sen içimde sanki böyle zebani çaðýrmasýný andýran cehenneme bir yerde unutmuþum gibi hep peþimde olan Tanrý’ya verilmiþ bir sözü andýran boðazýmý sýkýp durdu yýllardýr hiç usanmadan var oluþun içimde..
tam yirmibir sene oldu aklýmda kalan : bin yýldýr beklenen bir trenin geliþiydi tam da bakýþýn gözlerimin içine - yeþil - kalbimin çarpmasý iki insan gibi savaþta birimiz mutlaka ölmeliyken gördüm iþte o an sanki bitmiþ ömrüm tepemde Azrail tebliðe hazýr ölüm tutanaðý kirli kalem ateþ Ýsa’nýn çarmýða geriliþi gibi bile bile teslim etmek gibi ruhu.. ..bakýþýn gözlerime yalandan..ah ulan.. tam bir ömür geçti üstünden
biliyor musun özlüyorum hep kendimi hep de raký kadehinde dalýnca gözlerim aþk diyorum böyle bir þey olsa gerek gitmeden anlaþýlmayan ne olduðu anlaþýlýnca iþ içten geçen iþte.. bak yine böyle bir akþam üstüydü raký masasý mehtap ben karýþtýrýrken öyle etrafý kýrýk iki kirpikle kendimi gördüm ta oradaki kýyýda tek baþýma yalnýz yakmýþ da Roma’yý kaçmýþ Neron gibi kýzarýyordu o da güneþ gibi usulca izledim de kararana kadar zaman gördüm neden burada olduðumu söver gibi oldu dilim diþlerimin arasýndan
ilk kez öpüþümde kalmak isterdim bir dudaðý rüzgarda titrek gül gibi tutuþu bir eli yalan söyleyememeyi utancýmdan aþk ile ve korkmayý geceleri kalp çarpýntýsýndan ter içinde utanmayý sonra yarý ýslak ilk kez ölüþümü beyaz bir tende yok olmadan ölmeyi..
sensizliðine sýðýndým dibine vurmuþ bu þehrin küllenmiþ insanlarýnýn arasýndan geçtim yanarken her yeri hiç yanmayan adamlar gördüm buðulu bir camdan nasýl görünürlerse gülüp duruyorlardý izlerken cehennemin filmini sýrayla ölüp ölüp diriliyorlardý yine yüzleri vardý taþtan elleri bir de soðuktular kara bir yanlarý ayaklarý dallara asýlý gülüyorlardý nedenini bilmeden kime çarpsalar daðýlýyordu kumdan bedenleri geçerken yanlarýndan öylece kapatýp gözlerimi beni de ittiler ateþe asýp bedenimi ay ýþýðýna neden dedim ben masumdum aslýnda giden ben deðildim en azýndan onurun olsun dediler..
geçen yýllar ömrümü geri verirse bana eðer yaþamak tek dileðim her þeyi yeniden kendimi de denizleri de bu þehri de biliyorum aslýnda giden de bendim kalan da þimdi koyup kendimi bir zarfýn içine deniz atacaðým bir sabah bulursam kendimi bir deniz anasýnýn kucaðýnda söz yeniden seveceðim seni de..
þimdilik hoþça kal..
..
________________________________________________
þiirimi günün þiir seçen kurula teþekkür ederim.
saygýlarýmla..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan KÖSE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.