Seni Çok Özlüyorum...

Damla Damla eksiliyorum…
Bir yok oluþu kabullenmeli kimi zaman…
Gözlerinde hüznün zerresini görsem,
Yýkýlýyor sanki koca dünya baþýma..
Ve seni seven hücrelerime bir sizi düþüyor..
Son nefesim olsa seninle paylaþmaya razýyýmda,
Yokluðunun nefesimi kesmesi zoruma gidiyor
Parça parça tükeniyorum..
Sensiz olan herþeyden, kendimide çekiyorum..
Hak’tan baþka herþey anlamsýz geliyor..
Senin beni sensizliðe mahkum ediþin gibi,
Ruhumu alýp bedenimi ölüme terkedesim geliyor..
„Alýþmak sevmekten daha zor geliyor“ diyor bir þarký…
Peki ya baðlanmak..
Sana böylesine baðlanýp, ayrý kalmak..
Iþte buda bana ölüm geliyor..
Arzulamaksa özlem,
Her hücrenin aynü ismi sayýklamasýysa,
Her an aklindaki tek kiþi oluþuysa,
Kokusunu içine çekme isteðiyse,
Bagrina basmayi istemekse…
Seni çok özlüyorum…



Sosyal Medyada Paylaşın: