fýrtýnalar koparmadan
kopardým...
kayan her yýldýzý yere düþmeden toplarken
avcumda biriktirdim senli aydýnlýðý...
beyazýndaki papatyaya dokunmadan
sana yýldýzlardan taç, ayýn þavkýndan yastýk yaptým
sensiz geçen gecelerde
ateþ böceklerim harf oldu sense akþamlarý yazýlan þiir...
üç harf az kalýrdý anlatmaya
söz suskun kalýr, kelimeler utangaç
aþk tarifsizdi yürekteki
sefer sayýsýný bilmediðim bir uçakta senle uçmak
göðe karýþmak maisinde hatta fezada kaybolmak öylesine..
yaðmur olmak damlamak
topraða karýþýp bir tohuma dokunmak
asýlý kalan damlacýklarla güneþten IÞIK çalmak
tüm aydýnlýklarýný içimize çekerek
renk olmak bir gökkuþaðýnda
altýmýzdan geçsin göçmen kuþlar biz izleyelim
yedi rengi tüm kýtalara daðýtalým
çöl olan yerlere yeþil susuz olan yerlere mavi verelim
aþk ile aþka dair ne varsa
etrafýnda dönelim dünyanýn
olmadý Güneþ olalým saçalým etrafa aydýnlýklarý
geceye inat savaþlara inat karanlýðý yýrtarak
büyütelim barýþý emzirelim
yüreklere ekelim sevgileri...
gülerek aðlamalarýmýz sulasýn zeytin filizlerini
A Þ K ! diyelim hep birlikte yürekler dudak(dil) olsun söylerken....