nisanýn dallarý kar beyazýyla karþýlýyor sabahý
seviniyoruz hep birlikte
dedelerimizden kalma umutlar yeþeriyor içimizde
güneþ sývazlýyor omuzlarýmýzý
daha çok güzel günler göreceðiz ey insanlar
bir hipermarkette alýyorum soluðu-güneþ de/ kar beyaz dallar da giremez oraya-
keþke bir dal olsaydým bir akasya aðacýnda
hangi elmayý alsam diye düþünmezdim
organik tezgahlarda
gece olduðunda yýldýzlar olurdu yorganým
sabaha kadar sallanýr dururdum bahar yelinde
kuþlarýn ninnisiyle
sabah ilk ben selamlardým gün ýþýðýný
þen çocuklar geçer giderken okullarýna bir damla düþerdim avuçlarýna
heeeeey
benim ben bir yukarý baksanýza
hiç aðaç konuþur mu desin bir çocuk
aðacý bilmem ama bir dal hiç konuþur mu desin diðer çocuk
ha aðaç ha dal ne farkeder desin bir diðer çocuk
belki þu kediler bilir cevabýný
hadi gidip onlara soralým
boþverin kedileri desem onlara siz dinleyin beni
avcunuzdaki bir damla beyazým
zil sesi
rüya bitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.