iç çekiþlerim
kalpazan bir evrenin kýyýsýnda
birer birer dökülüyor topraða
yeþeriyor iliklerim-
de yönsüz düþünceler / devasa
insan olmaksa ödevimiz
güler buna saksaðanlar/ kara lekeler gibi gökyüzünü kaplar kahkahalarý
böylece küçüle küçüle görünmez kalplerimiz
hilebaz bir kuþun masumluðuna inanmaktayýz hala
birimiz hiçbirimiz / hiç kimseyiz
çünkü bir kez acý tohum düþtü ya toðraða
sakýnsak da kendimizi anýlarýmýz var sarýp sarmalayan
ne zaman bir serçe bir damlacýk suda yürüse seke seke
ve yürür kanatýrcasýna hafýzamý
elden gelmez vazgeçmek
o zaman aþka sýðýnýrým bir tek / aklasýn diye beni
ömrüm bu fýrtanada kaybolup gitsin diye
hepimiz
her birimiz
kalp paralar gibi gerçeðin benzeriyiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.