Adamýþýz kendimizi temizliðe, iþe ve güce , Çalar iþ borusu , toz zerresi görünce . Bazen güneþ doðarken , kapý , pencere , cam , Bir an durup nefes alýrýz, okunurken ezan .
Bazen þafak sökerken iþ baþý yaparýz . Tâ uzaklarda da olsa , nezle , grip kaparýz . Çevre kirliliði ise , en büyük üzüntümüz . Kapýmýzýn dýþýnda , pek geçmiyor sözümüz .
Temizlik aslýnda , çok ince bir sanat , Özenli ve dikkatli yapýlmazsa , kaldýrýp da at. Yorgunluktan kýrýlsa da kollar ve kanat , Neticede duyulur artýk , huzur ve rahat .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Canturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.