Gün batiminda Hüznü, Safakta umudu yasadim. Farkinda degilmisim, Sevgiyi yanlis yerde aradim. Tükenmis Ümitlerle,keskelerle bogusurken, Mutlulugu, icindeki Cocugun gözlerinde tanidim...
Onlar idi Yüregimi, bir bakista daglayan. Yosunlasmis su Gönlümü, yasama tekrar baglayan. Endaminin kasvetiyle gözlerim kamasirken, Bir garip Asik oldum, Mutluluktan aglayan...
Gözlerimden süzülenler, ispatidir Askimin. Aramizda mesafeler, tükeniyor her adim. Ay’in Nur’u düsmüs ise, vazgecilmez bu Mesk’ten, Bundan sonra Sensin artik, Kircicegim,Sultanim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Turgut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.