Bir Sükûnet Öyküsü

Hüsnün dem makamýnda hüzün harmaný mýdýr?
Buðulu bir öyküye baþlýyorken porselen.
Tadýyla kokusuyla *bunun dermaný mýdýr?
Adýna çay denilen billur tavýrlý selen.

Bir ipekten devraný gösterirken takvimler.
Demliðin ziyasýndan ýþýl ýþýldýr mekan.
Bardaðýn gamzesinde gül misale has imler.
Bir sükunet demine demirler çayla zaman.

Ýbriþim hayallerin ilmek ilmek örgüsü.
Ateþ olan harýný verir suyun özüne.
Ýnce belli cerenler olur mekanýn süsü.
Her biri yâr görünür tutkununun gözüne.

Çaðlayan sedasýndan esin midir bu ana?
Cama deðen kaþýðýn türküsü çýnlar durur.
Buðusuyla nakýþ mý yudum yudum zamana?
Suya deðen saçýný naz rüzgârý savurur.

Kafdaðýný yurt tutan Anka’ya benzer hâli.
Bestesiyle güftesi kaynaþýr su özünde.
Su gibi berrak tavrý andýrýr gülnihali.
Hasret þarkýlarýnýn odur tüten gözünde.

Siyah beyaz anýlar semaverin öyküsü.
Söze dönüþen hasret dökülürken bardaða.
Kuruyan dudaklarýn özlemi çay türküsü.
Onun muhabbetiyle takýlýr gönül aða…
Ankara, 18.04.2012 Ý.K

*Sýkýntý,gam,kasavet
Sosyal Medyada Paylaşın: