BANA PEK DOKUNUR
Harabat oldu, benim tek duraðým,
Ondan özge deðil, kimse bana yâr!
Alýndý elimden, rana çýraðým,
Oldu bana her þey, tamam karamsar.
Kurtarmak ne mümkün! Bundan bendeni,
Zira sarmýþ bu mey, garip bedeni,
Bir de olmazsam, bu cihanda deni,
Belki olur o ki, bana berhudar.
Ama hiç zannetmem, böyle bir þeyi,
Çýkarmak gerek içten, o þuh meyi,
Bir de atmalý, rana teþneyi,
Bulurum belki, yaþamý manidar.
O da olmaz bence, inanmýþým buna,
Boyamýþým nice, bu teni huna,
Býrakýrsam ki, bana pek dokuna,
Ve olur CEMÝL, mütemadi gam-kar.
KÜZÜK OZAN (CML DMR)
AHH HATÝCE’M’DEN
LÜGATÇE:
HARABAT: Meyhane.
RANA;Güzel.Þirin. Latif.
ÇIRAÐ:Kandil. Mum gibi aydýnlatma aracý.
BENDEN:-BENDE-:Kul. Köle.
DENÝ: Alçak. Alçaklýk. Adilik.
BERHUDAR: Mutlu. Emeðinin sonucunu alan.
TEÞNE: Hevesli ve arzulu. Ýstekli, isteyen.
HUN:Kan.
MÜTEMADÝ:Sürekli. Devamlý.
GAM-KAR: Kederli. Üzgün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.