BALIKÇININ ARDINDAN

BALIKÇININ ARDINDAN

Bir zamanlar
Misina ve olta taþýrdýn çantanda
Þimdi ne oldu haa usta?
Konuþsana!
konuþamazsýn deðil mi?
Biliyordum böyle olacaðýný
Biliyordum apansýz gideceðini

Görüyorum da sararmýþ otlar
Kurumuþ dað çiçekleri yoldaþ olmuþ sana
Ölüm bile alamamýþ güzelliðini
Oysaki en sevdiðin gülleri getirmiþtim
Bir de hasret kokan yüreðimi

Oysaki yoksun
Oysaki uzaklardasýn
Oysaki ne çok þey anlatacaktým sana

Balýk ekmek sattýðýn tekneni
Iþýðý yanmayan
bacasý tütmeyen evini
Öksüz kalan Karadeniz’i
Boynu bükük mahallelini
Yetim kalan yüreðimi anlatacaktým sana
Söylesene haa usta
Bir daha dönmeyecek misin?

Hatýrlýyorum da
Hep balýk tutma yarýþýna girerdik seninle
Hep de kaybeden ben olurdum
Sonra da;
asil bir davranýþla
Karadeniz’e karþý raký içerdik

Bir kýz sevmiþtin ölürcesine
Efkârlý günlerinde onu anlatýrdýn bana
Hayal kurardýn uzaklara dalarak
Nemli gözlerle ekmek tekneni gösterirdin
“Düðünümüz bu tekne de olacaktý derdin”

Söylesene usta
Þimdi onunlasýn
bari mutlu musun?

Kendini kahredip
Yüreðine zincir vurmuþtun o ölünce
Ben ne yapayým þimdi
söylesene haa usta?
söylesene?




1998 / GAZÝANTEP


Sosyal Medyada Paylaşın: