"gün kum saatinin kumlarý gibi biterken,
hayallerime kumullar birikiyordu bir bir."
ey cesaretini kaybetmiþ çocuk!
söyle hadi aþkýnýn yaktýðýný,
düþlere soytarý olduðunu söyle.
cam kýrýklarý gibi battýðýný özlemlerinin,
onla olunca gönlündeki karlarýn eridiðini,
ayrýlýðýn kefene girmek olduðunu söyle.
kimsenin duyamadýðý sesle:
fýsýlda kulaðýna...
gözümde yazýlmayan yazýlar vardý,
yakýlmýþ tümcelerin piþmanlýk kokusu
aðzýmda söylenmeyen sözlerin burukluðu,
bedenimde sensiz kalmanýn utangaçlýðý.
yüzümde acýlarýn tortularýný taþýyordu benliðim.
bit kadar acýlarýn dünya kadar acýsý vardý gönlümde.
hadi utangaç çocuk hepsini söyle dertlerinin.
bir adým atýnca sensiz, dönüþlerim olurdu yalnýzlýða,
bulanýk görürdüm tüm gerçekleri,
hayalinle yaþardým donuk kartpostallarýn arasýnda,
üþengeç benliðim diyemezdi sevdamý sana,
þiirlerde dillenir,
yeni yazýlan þiirlerle ölürdü....