RİYAKÂR

Ýnsanlýk payýný almazsa yürek
Bedeni bin türlü renge bürünür.
Bir yiðit sillesi yemese gerek
Maskesi düþünce yerde sürünür.

Yüzünü göstermez konuþur dili
Fitnede fesatta dolanýr eli
Semtine uðramaz insanlýk yeli
Ýblisin yattýðý yerde barýnýr.

Sevgiden gönlüne almamýþ hisse
Zevkinden kudurur insanlar küsse
Pisliðe bulanýr yerlere düþse
Ayaða kalkmadan senden görünür.

Zaten bir arada olmamýþ yaka
Hep kara demiþtir,tertemiz aka
Delikten çýkýp ta basýnca faka
Maðdur kuþaðýný bele sarýnýr.

Karanlýk yerdedir çýkmaz güneþe
Sýrtlan yoldaþýdýr bayýlýr leþe
Çamurda belenir olur dört köþe
Güneþe çýkamaz ayda kurunur.

Þaþýrýp ininden çýksa meydana
Zerre almamýþtýr mertlikten yana
El pençe divanda yalvarýr sana
Eþeðin sýpasý gibi anýrýr...

Sosyal Medyada Paylaşın: