GÖNÜL
Ýsmim deðmezmiþ artýk þana,
Lekeli misin eysen gönül
Bu kadar acý yeter cana
Ýðneli misin eysen gönül
Nefsim yar elinden aðladý,
Vicdaným karalar baðladý,
Dilim Fýrat gibi çaðladý,
Besteli misin eysen gönül
Tellal oldum baðrým yanýyor,
Nefis helal buldum sanýyor,
Kalp her gördüðüne kanýyor,
Çileli misin eysen gönül
Ar aranmaz oldu suratta,
Aþk gizleniyor yedi katta,
Zalim savaþýrken tek rantta,
Neþeli misin ey sen gönül
Hasret kaldýn bin bir renk kýra
Yoksa sende mi aldýn yara
Çile içinde sýra sýra
Dizeli misin eysen gönül
Aþkla yýkadýlar üstünü,
Her yana verdiler tütsünü,
Tenle kapadýlar üstünü,
Perdeli misin ey sen gönül
Cezada sende olmuþ afta,
Deðerin biçilmez sarrafta.
Zevkin belki baþka tarafta.
Bahçeli misin eysen gönül
Hannan Uðurlu(ABDÜL)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.