Seviyorum seni kendimden bile vazgeçercesine, Gül bahçesinden en güzel hüznü seçercesine. Her fýrsatta söylüyorum,aþkýmý feryat edercesine, Seviyorum seni mevcei gamýna serhat edercesine.
Kurumuþ dallar nasýl titrerse rüzgarda, Öyle özlüyorum seni sesini her duyduðumda. Aþkýnla açýyorum tomurcuk güller gibi baharda, Sevdim seni iþte avuçlarýma kalbini koyduðunda.
Yar iki gömlek giysede yine de aþk kokuyor, Özlemim her geçen gün çýð gibi büyüyor, Yarim gönlüme nakýþ nakýþ sevgisini dokuyor. Artýk þiirlerim bile seni sevdiðimi söylüyor.
Aþk kurumuþ dallarýn gölgesinden bile dünyayý seyretmektir.Mutluluðu bulmak için gerekirse hicran trenine binip diyarý terk etmektir.Tabi bunlarý yaparken belirli bir mantalite çerçevesinde hareket etmek gerekir.Çünkü hiç kimse mantýðýn hakim olmadýðý bir aþký ne savunabilir nede onun aþk olduðunu söyleyebilir.Çünkü yaradan dünyayý aþk içinde yarattý ve þüphesizki o mantýksýz bir iþ yapmaz düsturuna bakarakta mantiletinin hakim olmadýðý bir duyguya aþk denmeyeceðini anlayabiliriz.Sonuç olarak insanlar ALLAH ýn gülü dikenli yarattýklarýndan þikayet edeceklerine mantýðýný kullanýp dikenler arasýnda gül yarattýðýna þükretmelidirler.vesselam Hannan UÐURLU(ABDÜL)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDÜL HANNAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.