seni gördüm denizin dalgalarýna kapýlmýþ soðuk düþ gibiydin yýldýzlar uzaktý sanki geceme.
ve ben o gece yapa yalnýzdým ayaklarým dolandý bir birine yokluðunu hissettiðimde buz düþer içime ben üþüyordum.
hayalini gördüm üstüme geliyordu uykusuz gecem ay ýþýðý vuruyordu dudaklarýna kimsesiz bir bankta yatarken.
hay sen çok yaþa kalem kaðýt ve birde içimdekiler.
iþte bu içindekileri yazmak iþte o an ne varsa dökmek satýrlara sen ben o bu yada gök yüzü veya toprak hiç fark etmez yaðmur yada güneþ bulut kapladýysa içini toprakta ara heceyi bugün dokunma bana ben sana odaklý kalem beyaz kaðýda... Hüseyin YANMAZ. 17/04/2012
dost kalemden inciler...........
Gece ve gündüz misali iki yabancý, Hatýralar ile hayallerimin arasýnda o sancý. Kime ne denir bilmem ki yalnýzým, yalnýz, Ne yapardým sayfalara pýnarým akmasaydý. Kuþkanadýnda bir tüy olup uçar kederim, Zerresi varsa neþemin, kayalar gibiyim. Halimi görünce yaðmurlar insafa gelir, Her gece bahçemin topraðýnda açar güllerim…17.04.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.