KARA GÖZLER

Ummadýðým bir zamanda, vuslatta rastladýðým yar!
Yaktý da kül duman etti, kara gözler kara gözler,
Ýçime ateþi saldý oldum þartsýz akkor bir har,
Sihriyle periþan etti, kara gözler kara gözler.

Kara gözler kara gözler, can ciðerim kara gözler
Süzgün, süzgün bakýþlarla, âþýk eden kara gözler
Gördüðüm zamandan beri, caným hep sizleri özler
Hallerimi viran etti, kara gözler kara gözler

Apansýz bahara döndü, umudu olmayan güzler,
Þakýr, þakýr su taþýdý, bozuk duran onca büzler,
Asýklýðýný kaybetti tebessümle doldu yüzler,
Gönülleri harman etti, kara gözler kara gözler.

Binlerce âþýkla doldu, uçsuz bucaksýz düzler
Sýfýrlara indirgendi, hep engel olan pürüzler,
Huþu ile bitiverdi, aþkla gönle dolan cüzler
Her bireyi ihvan etti, kara gözler kara gözler

Bilesin KÜÇÜK OZAN’DA, atýp, atýp durdu tözler
Her daim yanýp durdu da, asla kül olmaz o közler
Pek divaneye çevirdi, denen can alýcý sözler
Seni bana yalan etti, kara gözler kara gözler

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
HER DAÝM’DEN

Sosyal Medyada Paylaşın: