MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

...Ayrık gönüllerde yeşermekten yürek çarpar kendi yönüne! ( 2 )
AZAP

...Ayrık gönüllerde yeşermekten yürek çarpar kendi yönüne! ( 2 )



"sen var ya, yanmýþ bir acýsýn!
dudak üstlerinde
yakar bir biçimden, kýzartýr baþka bir biçime
kör olur, tüm tuhur duygular
kýsýr kalmýþ hasut döngüler, hep dolarken içime"





e
yudumlarken; kökten kopuk, kahredici isyanlarýný
bana, zýkkýmýn kökü oldun!
suyunu da çýkartýn, tüm hayatýmýn
çek ellerini; yaklaþýp da, dokunma sakýn
zira çarpýþta, çöktürüyor tüm zýtlýklarýn
ýsýn inerken, tüm hýþmýyla gizle hücrelerime
hislerim trot!

kir pas içinde ki, o benliðinin
aktýkça kinleri de, ýrmak gibi beynime
inan ki, dibi delinir hislerin
sevimi
týpký kökünden kazýr gibi, daðlayarak
çok korlu akýyorsun

f
uzatmaný istemem ki, artýk bana buseni
arzularým kilitli
ne bu ilk, ne de son ilik
aslý zaten yoktu ki
hazan savrukluðunun, saðanaðý bir gözyaþýdýr
tüm coþkumu alýþta, kurutur
sorma bana; hiç bir þeyi, neden diye
uzan da; gözlerinin, tam içine bak
asýl hakikat orda saklý, sinsice yatýyor iblis
damarlarýmý, kurutan haliyle

özlemleri mi toplamýþ, kaný kalmamýþ atar damarýma
neyi daðýtsýn ki, bu cansýz bedene zavallý
koskocaman, vücuttan kalan
yaþlý bir enkaz
çöpe süpürülmüþ, yüreðiyle
duruþu, çok mahzun!

g
oltaya takýlý yem gibiyim, balýk diþlerine
acýyor içim ve dýþým
çýrpýndýkça, deline dursun ciðerim
tek tük atan kalpte, hiç umutlarý can çekiþiyor
nedense hýrsýn da, hep durmaksýzýn yavruluyor
benle yarýþmak, neyine senin be kadýn
sýðýnýlan yer
erinin göðsü, olduktan sonra

h
zapt altýna alýnmýþ mazinin, o silik izlerinden
baþka, ne kaldý ki?
ati, Kafdaðý’nýn ardýnda
bir elim de sen, diðer elim de ben
bozuk, bu terazi
bak güzelim; alným açýk, elim de pak
seninse, ruhun kaypak

ismin de cismin de, bana hiçte lazým deðil
ateþi yanmayan, bir ocaktan
maþallah, kilim çýrpar gibi
bir seferde de, atiden beni silkeledin

þimdi: dön dolaþ, bakalým
piþmanlýðýnýn, içinden türetilmiþ heyhatlar la
yazýklar olsun ki bana, insan sandým þablayý...





(00.04.2012) AZAP...





þabla: insan boyunda yetiþen, otsu bir bitki
trot: hýzlý gitme, týrýsa kalkma, acele gitmek









DOST GÖNÜLLERDEN ÝNCÝLER:


Serseme döndü ruhum bitmeden daha hikaye…
Böylesi bir aþkýn geometrisi bile
Esir etmiþti kendimi birden içime !
Bir aþk ki,yýllanmýþ mahzen de sanki özene özene
Mayalaþmýþtý duygularýn kuþkulu gelgitleriyle ?!
Kendimi yakalamam hayli zor olmuþtu ondan iþte ?...
Yasak aþklarla solumuþtu bazý kere tenler
Yasak aþklar, meþru hayatlarýn dünyasýnda emekler
Ve nefeslerini hep oralardan temin eder
Meþru aþklarý ta kaynaðýndan törpüler !
Nafiledir bazen karþý mücadeleler
Çünkü karþýndaki senden bir verip, bin bekler ?
Bir gülüp, binlerce gülücüklerle baþa baþa gider !
Düþünmez ki, eller kimi, kim eder ?!...
Bazen aþk yarým bir insaný, bütün bir insan eder
Bazen de aþk, þanssýz bir insaný,
Bir dünyadan baþka dünyalara sevkeder !...
Her aþk kendi kitabýn da bunlardan söz eder….......... Onatça



Umutsuz yürek derin boþlukta
Bir beyaz gül düþmüþ topraða
Acýsý çýðlýk olmuþ geceye
Sevinci sevdanýn acýmasýzlýðýnda suskun
Kalemi yazar, yazar ki yürek hafiflesin
Gramafonunda, "kaç kere yemin ettim "
Uçup gitsin ister gözleri
Bilmem, bu sevda böyle kolay bitermi?....................sunduzyaþar














Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.