Hep mutluluk oyunu oynadým , Harabe hayatýmýn , Yýkýk viran sahnesinde. Zaman zaman , Düþecek gibi olsamda , Dizlerimin üstüne. Sendeledim ama , Ayaklarým çivili misali yere Hep dimdik durdum. Baþýmý eðmedim , Namerdin karþýsýnda. Kaybeden olsamda, Boyun eðmedim. Kan yuttum , "Kýzýlcýk þerbetinin tadýný kaçýrdým , Çok içmiþim" dedim. Göz yaþlarýmla doldu baðrým. Hamdolsun dedin, Herkes gülmekden bilsin istedim, Yüreðim,elim kolum yara bere içinde. Ama demedimki insanlarýn vefasýzlýðýndan. Yaramaz çocuklar misali, Þekerimi çalmýþlar , Sadece hayatla oynarken yaralanmýþ. Koþarken yuvarlanmýþ numarasý yaptým. Öyle güzel rol çaldým ki bu hayttan. Oscar ödülüne adayým. BÝNNUR DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEDCEZİR DOĞANNUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.