Bazen kendine bile küsüyor insan, Kendine bile konuþmuyor, Ve her gündüz geceye ilerlediðinde Asýyorsun göz kapaklarýna, Hayallerini Ama kurumuyor
Ve kimse duymuyor gözlerimi, Boðazýma dört ilmik atýyor Dört duvar Yutamýyorum kimsesizliði
Aslýnda Ben ne çok özledim sesini Ýþte bunu da en çok Çýðlýklarým biliyor Biliyor da Yine de seni bana ispiyonlamýyor
Ve küfür dualardan daha fazla dilimiz de; Çok sonra elleri kirli bir türkü yapýþýr dudaklarýna Kanatýr olanca hýzýyla Seviþmek bir eylem diye geçse de bir yerlerde Þu ara seviþmek eylenmek gibi galiba Deniz kokusu Tuz kokusunu Ten iz kokusunu da severdim ben Sonra Ayaklarýmdan baþ aþaðý öldürürler Sen hiç uyumayan ceset gördün mü Veya bir cümle ile cinayet iþleyebilir misin Hatta býçaðý boþver sýrtýna acý saplanýrda Ýnadýna yaþayabilir misin?
Bana hikaye okuma hayat Ben o hikayeleri çoktan unuttum Hatta kahramanlarý kötü yolda Pamuk prenses kerhanede Süpermen pezevenk Yedi cüceler cuma çýkýþýnda dilenmekte
Çok sonra boktan bir þarkýnýn arasýna serpiþtirilmiþ Nasýl olmuþsa Yapýþýyor alnýma Seni özledim, nakarat hep ayný Þarkýnýn da hayatýn da
Hayýr küfür etmeyeceðim de Nasýlsa sonuna yakýþtýrýlacak Ýki harfli baðlaçla Gelecek okkalý bir küfür Þarkýnýn da Hayatýn da Ta...
Ha.! Aklýma gelmiþken Giden sevgili Sende eksik kalma Senin de Ta..! ! !
’yAsin YeþiLtepe (Renksiz Kelimeler adlý kitabýndan)Devamýný Gör Sosyal Medyada Paylaşın:
Renksiz Yürekkep Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.