zaman yan çiziyor yaþlanmýþlýk sýyýrýyor bu hengameden bir kalansýzlýðým sýzým sýzým kalýn sýzým...
kuþlarýn erken göçleriyle uðraþýyordum hep ve þimdilerde adým adým zorlandým býrakmaya býrakýlmaktým...
bu aslýnda adým adým ilmek ilmek bütünlüðü bozulmamýþlýk bir tümdengelen tümevarýmdým bir ölüm...
saçlarýný düþlemek topraklaþmaktý aslý bitmez þu iyiliðin ve kötü kötürüm çok kötü iki çünkü iki etmem hiçbir sözünü çünkü bir hep bizimle birliktedir...
ve maalesefsiz herkesleþmekten gelmektim ve en çok ve en özellikle senin aþkýna çünkü gözlerimi boyamazsýn çünkü biliyorum çünkü bak zannetmiyorumdayým hep hiçbir þeyi bu birdir bir...
annemin sesi yok parklarda kýzým hüznü öðrendi babam sisli düþlerimde þefkatli kardeþlerim hayatla karmaþýk sokaðýmýzýn üzerinden artýk köprü geçiyor uçurtmalar azaldý göðün þýmarýklýðýnda çocuk aþklarsa deðiþmediler içimde hiç bir bir...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.