ADRESSİZ MEKTUP,,,

Sahipsýz mektup gibiyim,
Yazýlmýþ zarfýn içerisine konmuþum,
Adres yazýlmamýþ,
Zarfýn üzeri boþ,
Kime gideceði bilinmeyen,
O yuzden sahibi olmayan,
Gerisin geriye de gönderilmesinin mümkünü bulunmayan,
Ýki arada bir derede kalmýþ haldeyim...!
Þu koskoca yirmi milyon nüfuslu istanbulda,
Yalnýzlýk içinde yalnýzlýk çekiyorum,
Ýþte tamda o vaziyeteyim,,
Ýþte o þekil,,
Bomboþum...!

Gecelerin kör karanlýklarý gündüzüm oldu,
Üsküdarýn kuytu sokaklarý, arþýn arþýn karýþladýðým,
Yalnýzlýðýma arkadaþým oldu benim,,
Neyi ölçüp biçiyorum bilemedim...!
Neyi arýyorum boþ yere bulamadým,
Yine öyle bir akþam iþte,dünkünden hiç bir farký olmayan,,
Vakit yine çok geç
Sicim gibi yaðmur yaðýyor,
Ýliklerimi ýslatýyor,
Acý gözyþalarýmý,tatlý yaðmur suyu ile karýþtýrýyor...
Dertlerimi çaresizliðimi harman yapýyor,
Þu koskoca yirmi milyon nüfuslu istanbulda,,
Yalnýzlýk içinde yalnýzlýk çekiyorum,,
Ýþte tam da o vaziyetteyim.
Ýþte o þekil,
Bomboþum...!

Nereye gideceðim,kime gideceðim nereye kadar yürüyeceðim,,
Belli deðil..
Ben içmeye tövbeliyim,,sanmayýnki sarhoþum,,
Çekip götürüyor beni ayaklarým oradan oraya,
Sürüklenip duruyorum,
Savrulup yalpalýyorum...
Yönüm belli deðil,nereye sürükleneceðim,,
Dedim ya iþte,
Sahipsiz adresi belli olmayan mektup gibiyim...
Þu koskoca yirmi milyon nüfuslu istanbulda,
Yalnýzlýk içinde yalnýzlýk çekiyorum,,
Ýþte o vaziyetteyim,
Ýþte o sekil,
Bomboþum...!

Gece iki aðýzlý hançer gibi,,
Bir yaný keskin bir yaný paslý,,
Ucu iðne gibi sivrice,,
Gülüm...! senin en son söylediðin söz gibiyim,,
Yazmýþtýn ya; "bir sen aklýma düþünce aðlarým",,diye,,
Senin gibi bir yaným gülmüyor,,
Sað yanýmda sol yanýmla için için usul usul kanýyor sadece,,
Ruhumu yokluðun kemiriyor,,
Ýliklerimi kurutuyor,
Farkediyorum gecenin kör karanlýðýnda,,
Tenimi anbe an sarartýyor,,
Sensiz her aným beni ölüme bir adým daha yaklaþtýrýyor...!
Ýþte öyle yaþayan ölü bir haldeyim,
Þu koskoca yirmi milyon nüfuslu Ýstanbulda,
Yalnýzlýk içinde yalnýzlýk çekiyorum,
Ýþte tamda o vaziyetteyim,
Ýþte o þekil,,
Bomboþum..!

Dokuz köyden kovulmuþ gibiyim,
Ne sekizinci köye dönebildim,
Ne onuncu köyü mesken tutabildim.
Arkam sýra baktým,önüm sýra aradým,,
Sýðýnacak bir mekân bulamadým,,
Þu koskoca yirmi milyonluk istanbulda..!
Öksüz bir çocuk,nasýl sevgiye þefkate,
Nasýl bir zerresine muhtaçsa,,
Bende sana muhtacým,, seni arýyorum boþ kaldýrýmlarda,
Dedim ya,,
Þu kokoca yirmi milyon nüfuslu istanbulda,,
Yalnýzlýk içinde yalnýzlýk çekiyorum,
Ýþte tamda o vaziyetteyim,,
Ýþte o þekil,,
Bomboþum..!

14 Nisan 2012
03.24
Üsküdar/Ýstanbul
















Sosyal Medyada Paylaşın: