Elbet güneş doğacak

Yürek yana dursun sevda narýna
Düþtükçe baðrýna kor alevin
Titreyip kendine gelme zamaný geldi geçiyor çoktan
Piþti,olgunlaþtý, dað gibi oldu baþý gökte
Sevgi yolunda kýrýk dökük kalemle kavilleþti
Sýrdaþ oldu en mahrem gizlerde
Ýksir oldu, em oldu, maya oldu yürekteki demde
Dimdik durdu memleket yolunda

Haramiler yol alsa da zulmün kýlýcý elinde
Hain rüzgarlarý dindirecek kalkan olmak gerek
Canýnda can bulmalý can verilen toprakta
Tökezledi lâkin düþmedi sisli yollarda
Bir elde inancýn kýlýcý,bir elde ay yýldýz
Sabýr taþýný dikti yüreðe

Topraða düþmüþ Cennet yolcularýnýn ardýndan
Sevda naðmeleri yazdý türkülerde sözlerde sevdalý kalem
Öcünü almaz ise sapý bizden olan satýlmýþ ruhlardan
Cehennemde yanmayý yeð tuttu gönüldeki inançta

Sapý ulu çýnardan olan hain baltalara inat
Rüzgarýn döneceði günü bekledi
Ant içti,Kuran,Vatan,Bayrak,Namus üstüne
Zeybek oldu daðlarýnda Yurdumun
Sadece Allah Ve al bayrak önünde çöken

Yurt oldu daðlarýnda nazlý ceylana
Nakýþ oldu gökteki mavide dalgalanan
Hilâle, yoldaþý yýldýzýna selam durdu sadece
Yürek aðlasa da
Ýçine akýttý yaþýný gizliden gizliye
Görmesin namerdin namert bakýþlarý diye

Sabrýn selametini ilaç eyledi baðrýna
Dað gibi oldu yürek,çýnar oldu kalem
Bir gün bu devran dönecek
Tüm ihtiþamýyla doðacak
Türk Yurdunun âfâkýna güneþ yeniden...
















Sosyal Medyada Paylaşın: