Usanmadan kapýnda kanatsam açýp gönlü,
En nâdide þekilde deþerek Allah derim.
Met-cezir arasýnda hayatým iki yönlü,
Sýkýþtýðým kabýmdan taþarak Allah derim.
Boz- bulanýk sel gibi coþarak Allah derim...
Tek baþýma dolaþtým çýplak kýzgýn çölleri,
Bir yudum içemedim çok tuzluydu gölleri.
Her adýmda iblisin tuzak kurar dölleri,
Yýlmadan üstlerine koþarak Allah derim.
Boz- bulanýk sel gibi coþarak Allah derim...
Zýrhým nâs ve felâktýr iþlemez kötülükler,
Soramazlar kanýmý yapýþsa da sülükler.
Dâvâm bana panzehir onlarsa küçücükler,
Kaleleri set diye aþarak Allah derim.
Boz- bulanýk sel gibi coþarak Allah derim...
Tek bir lokma yemeden sözler ile þiþerim,
Say ki dalda meyveyim olgunlaþýp düþerim.
Bomboþ duran sarayý sevda ile döþerim.
Ýçime ateþ yaktým piþerek Allah derim.
Boz- bulanýk sel gibi coþarak Allah derim...
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.