Gülmelisin daima sahnede rol yaparken.
Aðlamýþ olsan bile hiç bilmemeli kimse.
Belki de kederlisin,acý dolusun,
Halký güldürmenin zorluðunu tadýyorsun
Her gece bimbir güçle.
Kaderim buymuþ deyip,bir ömür çekeceksin!
Palyaçonun kaderini yaþatmalýsýn bence.
Büyük acýlar yaþamak istersen gecelerde,
Üzüntünün sebebini sor bir kere kendi kendine?
Belki de yavrun öldü.Yahutta karýn hasta.
Ama sen yine sahneye gelip,
Gülünç maskeni takacaksýn yüzüne.....
Bir an olsun halký güldürmenin mutluluðunu tadacaksýn.
Eve döneceksin rolün bitecek.
Yavrun çok hastaydý býraktýðýnda,
Ölmüþ olacak...
Aldanmamýþsýn aðlayacaksýn ama,
Belli etmeyeceksin üzüldüðünü!
Çevrendekileri teselli etmesini biliyorsun sen....
Ýþte yine sahnedesin.
Mutlu görünmek mecburiyetindesin her an.
Mesut olduðunu zannetmeli herkes,
Sende bir an mutlu görünüp,onlarla mutluluk oyunu oynayacaksýn.
Onlarla beraber güleceksin.
K imbilir? Birgün belki de,
Sahnede baþkalarýný mutlu kýlayým derken ÖLECEKSÝN!........
SUZAN ÇELÝK . EMK. ÖÐRT.
HERZAMAN MUTLULUÐUN DORUÐUNDAYKEN GÜLÜNMEZ BAZEN SIRF HAYATA GICIKLIK OLSUN DÝYE
UÇURUMUN KENARINDAYKEN BÝLE GÜLÜMSEYECEKSÝN
9.7.1965 SAAT:10.30 CUMA......
Bazen kederlisin bazen güleçsin
Umutla yaþamak zor be palyaço
Bazen þen þakraksýn bazen içlisin
Hayatý taþýmak zor be palyaço..
bandýrmalý(çok teþekkür ederim arkadaþým.....)
!
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.