Unuttuk
Bir düþ gördüm ayakta arþa çýktý elemim
Sanki siyah çalmýþlar yanar durur alemim
Bunu yazmak istedim isyan etti kalemim
Taþýrken yemin içtik lakin sonra unuttuk.
Ýlkbahar, yaz, sonbahar, kýþý ileri attýk
Uzatýp ayaklarý emin edayla yattýk
Örtülen ak yorganý bitli diyerek sattýk
Yakýp yýkýlýr her yan bak þimdi hapý yuttuk.
Mefkure bitiverdi basit þeyler bilindi
Yakaladýk suçluyu hata tümden dilindi
Çin seddinin hayali zihinlerden silindi
Halbuki milyonlarýn beklediði umuttuk.
Ýlmiyle rehber olan Ceddinden vaz geçtiler
Ukbaya lider diye yabancýyý seçtiler
Tarihle baðýmýzý bir orakla biçtiler
Koca kara çadýrla tüm dünyaya konuttuk.
Etekle bu sakala neden niçin takýldýk?
Herkes aya giderken kýyafete çakýldýk
Uyanalým dedikçe itilerek kakýldýk
Yanlýþ resme küserek bir köþede somurttuk.
Duy beni aziz Millet kavgalar çare deðil
Yenip yutulmak için istenen pare deðil
Sahte gülen dostlarda muhabbet yare deðil
Görülene susarak gerçek halký uyuttuk.
“Kimse güzel yoðurdun yere dökerek sermez”
Bostanýný ekmeden sebzeyle meyve dermez
Gaflet sona giderse nedamet fayda vermez
Bizler Çanakkalede önemli bir Uhuttuk.
Akifimiz baþýna Kâbe dikti taþ diye
Sarýkamýþ daðlarý aðlýyor üst baþ diye
Karadeniz figanda Asker suda yaþ diye
Sana beyt ul mamur var batýna onu tuttuk.
11.04.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.