Bir yaðmur çisil çisil indi sonsuz boþluktan; Uyumakla uyanmak arasý onda yundum. Zamanýn esrarýný unutup sarhoþluktan, O güzeller þâhýna kavuþmakla avundum.
Bir muþtunun izine döþedim herbir rengi... Taç yaptým gönüllere sevgilerden çelengi... Örerken nakýþ nakýþ bin hazla saf âhengi; Diz çöküp huzurunda ona saygýlar sundum.
Kuytularda dolandým; kâh düþtüm tepetaklak! Yýldýzlarý aradým kirpiklerim ýpýslak! Geceler boyu gezdi göðsümde bir ýþýldak; Zifiri karanlýðý ürperiþle soyundum!
Hakk’ý tanýmak için kendimizi bilelim! Sevgiyi bu his ile kalbden kalbe ilelim! Derviþ Yûnus diyor ki: " Sevelim sevilelim! " Yol vermez yokuþlarda bu mânâya dokundum.
Nere gitsem sözünden çaðýrýr bir söz beni; Sönmeye baþlayýnca yakar hep, köz köz beni. Dolandým yumak yumak, ilmek ilmek çöz beni; Ulu çýnar misâli dallarýna tutundum!
M.Hâlistin KUKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.