uðuldayan yalnýzlýklarla giderdin
hiç anlamazdým hangimiz yalnýz, hangimiz bir parça eksik
sen ne vakit tamamlansan eksilirdin..
senden kurtulmak için yalnýzlýðýmý karanlýðýna asýyorum..
ince sazlar çalardý bu meyhanelerin birinde
üçbeþ sarhoþ senden konuþurlardý
seni nereden tanýdýklarýný anlamazdým
yalnýzlýklarýn çýð gibi büyüdüðü bir zamandý
koynunda tanýmadýðým adamlar vardý, çýplaktýn..
en þuh elbiselerini benim için giyeceksin..
benim þairliðim
terkedilmiþ bir kentin arka sokaklarýnda doðurur seni
fahiþeler birbirine küfür gibi bakar
bir varmýþ bir yokmuþ diye baþlar bütün eski maceralar
ýssýz bir ülkede bilmediðin masal kahramanlarý yaþar
sana onlardan selam getiriyorum..
çarmýhta bir isa gibi acý çekiyorum..
þimdi deðil mi ki sonbahar mevsimi
yüreðine as dökülen yapraklarýmý
deðil mi sabah vakti
sana çarpýlýp sana bölünen parçalarýmý topla
ve deðil mi ki izbe bir köþede can verme olasýlýðý
bu olasýlýðý kuvvetlendiren ruhi sallantýlar
yeryüzü
gökyüzü
bütün evren..
sen..
haydi..
tükür yüzüme..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.