Sahipsiz Şiir
Kýrýþmýþ coðrafyanýn doðu paralelinden
Kars’ýn soðuk yüzü deðiyor ellerime
Öyle ayazda tenim
Kerpiçten acýlar örüyorum surlarýma
Öylesine de ketumum kendime
Cama vuran her yalnýzlýk i mgesini
Göðsümde biriktiriyorum
Islanma, sil elinin tersiyle
Çorak gözyaþlarýmý alma koynuna
Bahtsýz bedevinin çatlaklarýyla uðraþma
Buralar sahipsizliðin saðanaklarýný kucaklar
Gülkurusu hasretimin koyaklarýnda
Ýliklerim sýzlar yokluðuna
Ay karinesinde yok yazýyor adýn
Bölme uykularýný, ölü vurgundur gidiþin
Aðladýðýmý da nereden çýkardýn, çek þu ferini
Arka sokaklarýn ýssýz kaldýrýmlarýna sinmiþ
Bulut kokun- kuþaklar serercesine göðe
Avuçlarýmda sýkýlmýþ fidelerim var
Bir serpilse topraðýndan
Boy verecek penceremde, adam kýlýðýnda
Sahipsiz þiirlerden ýssýz rüzgârlar esiyor, dedim ya
Kutsanmamýþ bin yýllýk sevgim, kan revan
Nehrine düþen taþým, girdabýnda kaybolan
Hadi toplasýn martýlar kelimelerimi
Kýyýna yeþererek vurduðum için
O yosun gözlerinden özür dilerim
ocak 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.