Huzur Sükûn Harmanı

Billûr teni gül kokar naz dökülür dilinden.
Bir efsaneye baþlar buðunun harmanýnda.
Gökten düþen elma mý sükûnet zembilinden.
Gönle sükûn aþýlar düþer düþmez anýnda.


Dudak adýný okur ay telaþlanýr birden.
Demlikten sýzar ýtýr þeffaf bakýþlý ana.
Hem berrak hem de latif eser yoktur kibirden.
Çay diye iþlenilir yudum yudum zamana.


Nemli gözlerle bakar semaver çaydanlýða,
Peri suretli güzel damýtýlýrken suya.
Demlik araya girer selam yollar hanlýða.
Çay kokulu zamanlar çentik atar uykuya.


Harflerin sinesinden çaya övgü süzülür.
Porselen ile camý rekabet hýrsý sarar.
Muhabbet kervanlarý bir bir yola düzülür.
Geriye kalan dostlar yola çýkaný arar.


Baðbozumu telaþý hazana ramak kala.
Ateþin türküsüdür dudaða teni deðen.
Semaver ile demlik baþlar sýrlý masala.
Bu yolda demlik olur tevazuyla baþ eðen.
Ankara, 11.04.2012 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: