BAHARDA SİMAV
Önce güneþ gösterdi özlenen gül yüzünü
Etmeye baþladýk güzel günlerin sözünü
Cemreler müjdeledi leyleklerse getirdi
Baharýn habercisi çiðdem hüznü bitirdi
O küçük haliyle çiðdem baþ kaldýrdý kýþa
Kuvvet aldý büyükler içini vurdu dýþa
Yer yedi renk boyandý günler bayramdý sanki
Edilemez tarifi güzelliðin o anki
Rengârenk açtý çiçekler hava güzel koktu
Artýk iç karartan kara kýþtan eser yoktu
Þehrin üzerinden bulutlar bile daðýldý
Sanki gökten yere bin bir güzellik saðýldý
Bað güzel, baðçe güzel, hem gönüller güzeldi
Güzellik bu yeþiller diyarýna özeldi
Bülbülle güllerin vuslatý yakýndý artýk
Zifiri geceden umuda akýndý artýk
Sokaklar gibi gönüller de hareketlendi
Sofralar, cepler, hem de günler bereketlendi
Gördük ki yokuþlardan sonra gelirmiþ düzler
Düzü görünce bir tepeden gülermiþ yüzler
Baharý gören su daðdan ovaya koþuyor
Vuslata ermek için koþtukça hep coþuyor
Hisar yalnýzlýktan kurtulup murada erdi
Artýk gülen yüzlerin gülüþtüðü bir yerdi
Aðaç altýnda masa, masada çaylar tüter
Dostlarla bir bardak çay içince derdin biter
Yunusi, börtü böcek her ne varsa uyandý
Uyanmayan odun olup ateþlerde yandý
Uyan sen de þimdi bak gemi sona yaklaþýyor
Buna alâmet saçýn sakalýn aklaþýyor…
Çiçek dediðin insanýn içinde açmalý
Ýnsan dediðin etrafa baharlar saçmalý
Nisan 2012
Yunus ÇETKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.