Özledim Anam

Uzakta olsan bile yüreðimdesin anam,
“Dünyada kendini yok” sayýþýný özledim.
Telefonda kokunu çeker iken içime;
“Benim Gýnalý Guzum” deyiþini özledim.

Yýllar acýmasýzca tüketse de gücünü,
Sabret anam, hayattan ben alýrým öcünü.
Ne bilsinler baðrýnda çöreklenen acýný,
“Ölüm gelsin!” deyip de, cayýþýný özledim.

Cennet senin mekanýn, bu herkesçe biline!
Anam hakkýn helal et, dua getir diline.
Kýyamazken saçýmýn bir incecik teline;
“Söz konusu vatansa”, kýyýþýný özledim.

Olmayacak iþleri olduran da sen,
Kuran sensin sofrayý, kaldýran da sen.
Boþalýnca tabaðým, dolduran da sen
Bir tek lokma yemeden, doyuþunu özledim

Sevdalarýn rengini gözlerimden bilirdin.
“Hangi yöne esecek”, sözlerimden bilirdin.
Aþkýn heyecanýný, dizlerimden bilirdin.
Þu kalbimin sesini, duyuþunu özledim.


04/2012/Konya



Sosyal Medyada Paylaşın: