Bilinmezliklerin toplamýndan oluþan,bir yalnýzlýða daha imzasýný atan Gecelerin ahenkiydi,yýldýzlarýn aðlamasý.. Hiç bu kadar sevmemiþti gözlerim gözlerini, Elimi tutup koþsan,rüzgar bize uyardý birden Gökyüzünde ki kuþlarýn esintisiyle.. Sevmiþtik evet ! Zýt kutuplarýn birbirini çekmesi kadar ilginçti aþkýn kendisi Dar sokaklarýn ambulans geçme telaþýný görmeyecek yollardý, Ahmaklýðýn geriden doðru geldiði bir çaðdan, Sevmek fakirin kuru ekmeðiydi ! Nasýl oldu anlamadým.. Gökyüzü buna þahitlik etti, Aþk deðildi yalnýzlýðýn sebebi, Bir sözdü tabularý yýkan.. Geçmiþten geleceðe binlerce kaybý olan; Birer ölüydüler.. Sustular.. Çaresizlikti bir aþký susmaya mahkum eden Sustuk çünkü çaresizdik ’ Çaresizdik çünkü biz çok sevdik..
ELif YýLmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eliff_Q Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.