Hücre kapýsýndan feryat bakan mahkumlarýn
baþý boþ rüzgarlarda savrulan çaresizliklerini
özgürlüðüme ibret yaptým...
Yüreðin hücreye týkýlmadan
Bilemezsin özgürlüðünün kýymetini.
Bir kapý özgürlük kadar önemlidir
Üzerine kilitlenip kapatmýþsa güneþini.
Canýn her istediðinde çýkýp gidemiyorsan,
Ayaklarýna kara sular inene kadar
Uçsuz bucaksýz yürüyemiyorsan,
Prangalar paslanýr tutsak yüreðinde.
Özgürlük; ciðerlerindeki nefestir.
Tutmaca oynayan çocuklar gibi
Uzaklara koþabilmektir.
Fakat üzerine kilitlenmiþse kapýlar,
Mahkumsun demektir.
Dýþarýda yaþamak akýp giderken
Ýçeride ölmek bile yersizdir.
Ranzalar sýra sýra dizgin,
Uyukular inadýna bezgindir.
Ýçeriden bakýldýðýnda
Koca gökyüzü küçücük bir karedir.
Zaman sýzgýn akan dereler kadar yavaþ,
Göz yaþlarý kadar derinden akarken
Dolar ömrünün yazgýlarýna.
Yýllar mahkumlara,
Mahkumlar duvarlara çentik atar.
Herbiri sabrýn çaresizliðine suskundurlar.
Þiirler hep umutsuzluklara yazýlýr ve
Bütün geceler sabaha dargýndýrlar.
Yarýnsýz hayaller kuranlar
Zamana vurgundurlar.
Halbuki açýlsa kapýlar ve çýkýp gitsen,
Ýki tek atýp sokaklarda yürüsen,
Tanýmadýðýn birine içini döksen
Belki de rahatlayacaksýn.
Kapýlarda mühür olmasa
Açýp da hayata kavuþacaksýn...
ÝSMAÝL BOYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.