AŞK BADESİ,,,

Sen yaz günü açtýn ben zemheride,
Ne sen beni gördün ne ben Kardelen.
Vefa yokmuþ yemininde sözünde,
Yeminlerin yalan imiþ Kardelen...!

Hani söz vermiþtik senle ikimiz,
Ömre sýðacaktý bizim sevgimiz.
Yolun baþýndayken doldu vademiz,
Bir aþk böyle bitti öldü Kardelen..!

Ne yamaç ne zirve ne düz býraktým,
Kaf daðý demedim çýktým aradým.
Varmýydýn yokmuydun hiç rastlamdým,,
Hasretin sinemi deldi Kardelan..!

Bu nasýl bir sevda yandým tutuþtum,
Günden güne köz’e döndüm kavruldum.
Bir iþaret bir iz aradým durdum,
Pervaneler gibi döndüm Kardelen..!

Nasýl bir sevdaydý nasýl bir aþk’tý,
Yüreðim rüyada badeyi içti.
Bu gönlüm dermansýz bir derde düþtü,
Lokman hekim bile þaþtý Kardelen..!

Gönül þirazesi kaydý sonunda,
Dengeyi kaybetti senin uðrunda.
Nerde açtýn bilmem kimin baðýnda,
Yürümez su,, dal kurudu Kardelen..!

Beþinci mevsime muhtaç eyledin,
Oda geldi geçti yine gelmedin.
Bir yaz günü açtýn kýþý sevmedin,
Yad elleri mesken tuttun Kardelen..!

TÝRYAKÝ umudu saldý mahþere,
Ordaysan gelecek açtýðýn yere.
Kavuþmak ahrete kaldý ne çare,
Açmadan baðýmda soldun Kardelen..!

11 Nisan 2012
02.22
istanbul







Sosyal Medyada Paylaşın: