Bir Mezar Sanki Odam

I
Uzuyorken gölgeler,kýzýllaþan sularda,
Dokunuyor tenime,soðuk bir el gibi akþam.
Çýplaklýðýn bir hayal,bir rüya uykularda,
Issýz sensiz geceler,bir mezar sanki odam.

Saçýný okþadýðým o eþsiz gecelerden
Birinden hafýzamda kalan hala o sessin.
Baþlayalým! Yeniden kaldýðýmýz o yerden
Unutmadým,yüzümde soluyan o nefessin.
II
Dün gece,
En güzel þekli verip,seni yonttum mermerden.
Tattým hazzýný bir daha sana dokunuþun.
Sen aldýrma!Deseler de bu haline müstehcen,
Hülyamdaki "seni" bozma! Öyle kalsýn duruþun.

En büyük eser diye özenerek yaptýðým,
Bu mermeri seyrettim,durup almadan nefes,
Putperestsin desinler,çok aþikar taptýðým,
Ne olur?Bir faniyi ben saymýþsam mukaddes.

III
Yorgun alnýna çizmiþse de çileyi seneler,
Aldýrma! Yazmýþsa da yüzüne yýllarý zaman,
Sen hala en güzelsin,ne derlerse desinler,
Örtmesin üstünü geceler öyle kal üryan.

ngulumser@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın: