YAZ BALKONLARI

Ýçimdeki denizin azgýn dalgalarýna,
Yenik düþtü ömrümün köhneleþmiþ son varý.
Anlatacak ne kaldý,bundan böyle yarýna,
Öksüz þimdi neþ’eler ve o yaz balkonlarý.

Gecenin sessizlði, dalganýn hýþýrtýsý ,
Yerleþmiþ kývrýmýna su solmuþ perdelerin.
Bu sessizlik içinde sanki bir kalp sýzýsý,
Var gibi gizeminde bu ýssýz gecelerin.

Sekerek kaç kez geçtik bu derenin suyundan.
Saymadým defalarý geçtik bu aþk yolundan.
Sana sular vermiþtim, þu çeþmenin tasýndan.
Ne tas kalmýþ, ne su var,ne sesi derelerin.

Aliþtým yaþamaya, ömrümce hep kederle.
Gözlerim hep uykusuz, dostum sanki seherle.
Ýhanet etti ömür elele senelerle,
Gücü yetmez anlatsýn derdimi hecelerin.


Sosyal Medyada Paylaşın: