“Sevgiliye”
Kedere razý bir bakýþ atýp
Odamýn içine
Deli gibi baðýrýyorum
Cehennemin dibine varýp
Düþlerimi kýrýyorum yataðýma
Kirpiklerin mahþerin atlýsý
Sonra
Karanlýk denizlerden koparttýðým
Yakamoz artýklarýný
Yýldýz yapýyorum pencereme
Penceremde mor karanfiller
Eþiðimde anlamsýz bir karmaþa
Karmaþanýn
Çentikli iðnelerini asýyorum dilime
Etime geçiyor
Mor karanfilin
Bütün dikenleri
Karþý konmaz yerlerinde
Tek tende tapýnýyorum
Tükeniþim kendime
Ah sevgili!
Tenim ne çok sen kokuyor
Bilmiyorsun
Ve
Ben her gece
Tanýmadýðým bir þehrin
Olmayan rýhtýmlarýný arþýnlayarak
Bekliyorum göç vaktinin infazýný
Nefesimde kýrlangýç ayazý
Duymuyorsun…
Taylan KOÇ