MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
uzun hava
obsidyen
uzun hava
geldiðim yerde
güneþ doðmuyor artýk
geçmiþ, zifiri karanlýk
tükendi yelkenler, kurudu
deli rüzgarlar esmiyor artýk
eski dost dargýn,
aynalar yüzüme bakmýyor artýk
seksenlerde bir delikanlý,
karþýmda boþ hayali
bana tanýdýk gelmiyor artýk
limanlar öksüz,
gemiler baðlanmýyor artýk
içimde coþkun bir kaptan
dalgalara karýþtý
ufuklara gözüm bakmýyor artýk
gökten vurdu ayaz,
topraða cemre inmiyor artýk
mevsimler göç etti
boþ kaldý yuvasý
leylekler kanadýný açmýyor artýk
çocuklar küskün,
sokaðýn yüzü gülmüyor artýk
sadece siyah ve beyaz
kalbim sanki mühürlü
damarda kan akmýyor artýk
bundan gayrý yarýným yok,
yok bana artýk
kuru kabuktan þu beden
yürür boþ boþ sokaklarda
mezarlýklar bile almýyor artýk
09.04.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Ormanda tek başına...
genç yaşta ölmek
Kaçak...
Kızlarıma vasiyetimdir...
yıkık dökük, virane bir kulübe...
kardan adam
kankardeşi
kaptan-ı derya
kahvaltı rüyâsı
Zifiri karanlıkta bir meczup...