Bakma Öyle
Bakma Öyle
Dur bakma öyle keskin.
Tüm metanetlerimi toplayýp yýðýnak yaptýðým gözlerim düþecek.
Arama bir duyguya dair emare,
Ýçi boþ nazarlarýmdan “gitme” deyiþim süzülecek.
Dur bakma öyle aþaðýlayýcý..
Sen, kimseler görmeden geceler boyu suladýðým bir çiçeksin.
Yerden yere vur istersen..
Azaplarýmý akýttýðým yaþlarýmý nereden bileceksin.
Dur bakma öyle nefretkar.
Yangýnýma rüzgar olup yakma her þeyim olan gitmen gerekliliðini.
Ruhumu ez çamurlu ayaklarýnla,
Ama bilme ömrümün çoktan bittiðini..
Dur bakma öyle acýmaklý.
Derin bir of çeksen uzaklardan içimde kopacak kasýrgalarý yutarým.
Gözlerime suç vurup çivi çaksanda,
Sanma ki Ah çekip narin mum alevine, seni karanlýða atarým..
Dur bakma öyle içten.
Öyle yüreðimi için için eriten.
Sen git tek gözyaþý damlanda boð beni.
Ve üzülme Sen deðilsin biten..
KaKe
06/08/2011
16:13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.