ÜZÜLME
Üzülme,üzülme ki, solmasýn yanaðýnda gül benzin
Ellerin ellerime gelmedi diye,sadece iç geçiriyorum sessizce
Hasretin baðrýmda tatlý bir sýzý,öldürmüyor,sadece acýtýyor içimi
Lâkin ýlýk ýlýk bir bahar yeli gibi esmekte yokluðun her dem
Gökteki yýldýzlarý sen diye alýyorum penceremden içeriye
Onlara gözümle bile dokunmadým ihanetim olmasýn diye
Sadece karþýma alýp bakýyorum sen varsýn gibi onlara
Sevdam dillere düþmesin diye dilimi lâl eyledim sen gibi
Ahh birde seni karþýma alýp bir gün hiç konuþmadan
Þöyle doyasýya baksam maðrur,mahcup bakýþlarla ahu gözlerine
Gözlerim gözlerine aksa ýlýk bahar yeli gibi,bir yudum su misali
Kirpiklerim saçlarýný tarasa,okþasa göz bebeklerim tenini.
Ahh topraða düþmeden, sarmaþ dolaþ olsa yüreðim yüreðinle
Bedenim susuz kalsa da özleminle,gönlüm vuslata erse doyasýya
Ama sen sakýn üzülme, üzülme ki;hayallerim boyun eðmesin
Hayatýn hýrpaladýðý ama yýkamadýðý, dimdik duruþun yaþasýn
Seni öyle çok seviyorum ki;’’Al ömrüm senin olsun’’diyordum ya
Ýlk kez sözümden dönüyorum,evet seni çok seviyorum
Lâkin, ömrümü vermiyorum bensiz yaþaman için
Kim bilir, ben yokken baþka gözlere bakarsýn diye
Ayný anda, ecel kelepçesini takacaðýz kollarýmýza
Ayrý yollardan gideceðiz el ele olacaðýmýz mahþer yerine
Belki orada bir buse kondurursun sana susayan dudaklarýma…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.