Bu vatan benim, benim bu dað, benim bu enkaz; Bu çakýl taþý benimdir, kim der ki, bir iþe yaramaz! Sil ortalýktan bütün kinleri kardeþim, Topla hepsini bana yaz!
Târihimdedir ihtiþâmla dolu güzellik âbideleri... Tapumdur onlar, iþâretler hem göðü, hem yeri. Sanýr mýsýnýz daðýldý denilen bu yiðitleri, Çýkýp da kimse toplayamaz!
Beni dinleyin, uyun dâvetime, gelin! Çýkar, der, atalarýmýz, sesi ancak iki elin! Birlik olsun yeter ki, senin de tek emelin: Yedi düvel bile karþýmýza çýkamaz!
Ben, çaðlarý nakýþ nakýþ ördüm de geldim! Ben, en hârika örgüleri, þâhikalarda dürdüm de geldim! Ben, her çaðdan birer ilmek derdim de geldim; Kimse, benim gibi onu dokuyamaz!
Muþtular verin bana dostlarým, köyden-þehirden: Muþtular getirin mîmârîden, þiirden. Kalksýn ayaða gaazilerle þehitler hep birden; Þahbaz mý birbirinden daha þahbaz!
Öðrenmeli mahlûkatý, ince san’atlarý... Tefekkür etmeli: Güneþi, ayý, yýldýzlarý... Ve ecdât yâdigârý bu topraklarý, Sevmeliyiz, sevmeliyiz canýmýz kadar, en az!
Emellerim var, sýðmaz dünyaya, zamandan geniþ; Ne serzeniþ durdurur beni, ne de bir direniþ! Oðuz, Atilâ, Yavu, Kürþad, Þâmil, Ýlteriþ... Bunlarý sizden baþkasý okuyamaz... Sizden baþkasý anlayamaz! 2008 MUKADDES YÜRÜYÜÞ Uzak diyârlardan aðýrbaþlý ve olgun birer birer Gönül zengini derviþler yürüdüler. Alýnlarýnda tâze gül kokusu ter Ve, su beraklýðýnýn muþtu izleri vardý. Gönül zengini derviþler aðýrbaþlý ve olgun Herbiri hakikî kýlavuzlardý.
Sonunda uðraðý oldu bu diyâr yolculuðun Meskeni oldu, mekâný oldu. Ufuðun rengârenk olduðu zamanlarda Ekinlerin göðermesine ramak Yolcular geldiler upuzun yollardan Rahmet bulutlarýný göðüslerinde taþýyarak.
Oðul oðul sonra peþlerinden Dolunay yüzlü, lâtif sözlü, ceylân gözlüler. Ve, çevik küheylânlar üzerinde þahbâz yiðitler. Aðýrbaþlý ve olgun, kafile kafile Ardýardýnca yürüdüler, yürüdüler.
Sesleri mûnîs fakat ihtiþamlý Ulaþýrdý yedi kat göðe tekbîrleri. Ve, maviliklerine dalardý berrak sularýn. Ezân-ý Muhammedî doldururdu vâdileri Her kutlu adýmda ardýnda uykularýn Gözlerlerdi bir mübârek seheri.
Ýþte, Anadolu’ da tâ o zamanlar Böyle bir þerbetle þerbetlenmiþti toprak. Ve, Yesevî bir ýþýldayýþtý gözbebeklerindeki. Ve, çeþit çeþit kuþlarýn cikciklerini Sukût edip dinlerdi her yaprak.
Arzuydu, hedefti hicret: buyruktu, emeldi. Demek ki, gönüllere, bir sýrrý ifþâ geldi. Hepsi birden iz iz bir emâneti bürüdüler. Yapraða can, kuþa can, taþa can geldi. Gönül zengini derviþler yürüdüler.
Þafaklardan þafaklara soludular hep Sonsuzluða hasret ulu bir sevdâyý yüklenerek; Melekler safýnda el ele tutuþup, Bir hazzý yaþadýlar birlikte Mübârek mi mübârek!
M.Hâlistin KUKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.