Göç !

GÖÇ

Köyümüzün bacalarý tütmüyor,
Her köþede göçün nabzý vurmakta.
Þafak atmýþ, horozlarý ötmüyor,
Bir sessizlik yankýlanýp durmakta…

Artýk çeþmelerden hüzün akýyor,
Aðaçlar kurumuþ, yollar pas tutmuþ.
Yetim kalan evler, yürek yakýyor,
Bilseniz gidenler neler unutmuþ!..

Kýrýk camlar, yaðmalanmýþ kovanlar,
Damla damla gözlerime doluyor.
Eþyadaki garipliði kim anlar?
Düþündükçe insan bir hoþ oluyor.

Kapýlardan ses yok, her yaným duvar.
Burda hayat sanki uykuya dalmýþ.
Bu nasýl kahýr ki çökmüþ çatýlar,
Bize de geçmiþin hayali kalmýþ..

Servet YÜKSEL


Sosyal Medyada Paylaşın: