İÇİMDEKİ ÇOCUK

ÝÇÝMDEKÝ ÇOCUK

Sen ey içimdeki yaramaz çocuk,
Annemin sesini duyuyor musun?
Yine kar yaðýyor, hava çok soðuk,
Yoksa mýþýl mýþýl uyuyor musun?

Hâlâ yüreðimde sancý çekerler,
Yarým kalan masallarý ninemin.
Ne tatlýydý o naneli þekerler,
Ah bir bulsam ceplerini dedemin.

Dizüstü sedirde zaman erirdi,
Hâfýzama iþlenirken sûreler.
Herkes düþlerini bana verirdi,
Beni çaðýrýrdý daðlar, dereler...

Azýk götürürdüm baða-bostana.
Ne hoþ utanýrdý kýzlar, gelinler...
Bereket bir yana, þükür bir yana,
Harmanlarda savrulurdu ekinler...

Gözlerimde bin bir çiçek açardý,
Artýk aðlayamaz, gülemez olduk.
Böyle çabuk büyüyecek ne vardý?
O günleri özlüyorum be çocuk!..

Servet Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın: