Anne
Dört duvar arasýnda vakit geçmiyor,
Geceler hiç mi hiç sabah olmuyor,
Güneþ niçin hep geç doðuyor?
Sen gittin gideli gözlerim uykuyu unuttu annem…
Bir gün aramazsan bir gün arardýn.
“Oðlum. Nasýlsýn? “ deyip hatýr sorardýn.
Telefonlarým sustu, aramaz oldun.
Sen gittin gideli kulaklarým sesini duymuyor annem…
Gün geçtikçe kalbimi sarýyor özlemin.
Gurbet elde özlemler, yalnýzlýklar çekilmiyor annem.
Karabasanlar sardý sanki dört bir yanýmý…
Sen gittin gideli gözlerimin yaþý durmuyor annem…
Babamý hiç bilmedim yýllar boyunca…
“Bir hatýrasý bile yok!” diye üzülüp dururken,
Resimler bile yalan gelirken,
Sen gittin gideli anýlarýn gözümün önünden gitmiyor annem…
Kimler geldi, kimler geçti bu dünyadan,
Bu dünya hiç kimseye kalmýyormuþ annem…
Ne sevdalar vardý, ne aþklar!…
Ölümden baþka her þey yalanmýþ annem…
Sen gittin gideli yerin dolmuyor annem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
gнυт Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.