* Sen Bilemezsin *
* Sen Bilemezsin *
Sen bilemezsin,yüreðimde kopan fýrtýnayý
hani nerde o yalancý martýlar?
onlar hep gökyüzünde, duru yanýyla yanyana
denizlere býrakýp, ýslatmýþ karanfili
Ýnsan coþar, ýrmaklar gibi seni sevdikçe
belki de ettiðin ihaneti bilmezdi kimse
bir solgun çiçek demetiydi,
acýyla pencere camýnda bakýþý.
Anýmsa, öpüþlerdeki tuzlu deniz suyunu,
dökülürdü damla damla dudaklarýna
saçlarý, ellerimin mavi gölgesinde
o’ bir deniz kýzýydý, kýyýda dalgalarla seviþen.
Ey... Ege’li çocuk, þarkýn söylenir
her gün bu sahilde, ben acýlarla büyüdüm
aclarsa bende, gülü sevdim, dikenine aldýrmadan
bilseydim ayrýlýk zehrini, sýðýnmazdým aþka
geç kalmýþým her þeye, ama aldanmanýn ustasý yok.
Þimdi, mutluluk bulutlarý benden çok uzak
yaðmuru boþanmýþ, bir avuç pamuk
karanlýða gömülmüþ, yaþlý gözlerim
anýlara yemdir sevdam
hangi sevdanýn karþýtý bu þiir?
her gün baþka bir telde, baþka bir dilde
ve daðýlyor rüzgârýnda, siyah kirpikleri.
Nuri Dðdelen
Özdere-Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.