Ne Âlâ Memleket

Aþk benim memleketimdir,
Baharýn ovalara döktüðüm bereketimdir
Gözüm, kulaðým; elim, ayaðým, bedenim
Kemiklerimi yâre sarýlýr gibi tutan etimdir
Memleketimdir, aþk benim

Bunlar, akýntýlarýnda boþa kürek çektiðim
gözyaþý nehirlerim
Bu gördüklerin de sol yanýma yaðan bulutlar
Baðlarýnda, oldurduðum, taze yeþil umutlar
Daðlarýnda, mis kokan reyhanlar,
bir günaydýn gibi kokan kekik
yüzümü yalayan nefes darbeleri var

Tütmekten siyaha çalmýþ kerpiç bacalarýyla,
Mehtabýnda eski aþklarýmdan çýkardýðým acýlarýyla,
Sevgilinin kucaðý sýmsýcak evim,
ikiyi bire tamamladýðým yerim,
elleri elim,
Gecelerimi yakan çakmak çakmak gözleri gözlerimdir
Aþk memleketim, benimdir

Bembeyaz topraðýyla çeker beni memleketim
Dört bir yaný aþkla çevrili kara parçam benim
Hasrete düþsem de bazen
Kaçsam yahut kovulsam memleketimden küsemem aþka,
Gidecek yerim yok, memleketimden baþka
Sosyal Medyada Paylaşın: