::.. Üşüyorum ..::

Üþüyorum...
Giderken ödünç ver ellerini,
Saçlarýmda gezinsin parmak uçlarýn,
Bir hýçkýrýk olsun sesim kulaklarýnda,
bir sonbahar hüznü gözlerimde...
Ayrýlýk bir kor gibi otursun yüreðime,
yaksýn, parçalasýn içimi yokluðun...

Üþüyorum...
Giderken ödünç ver sevgini,
Þehirlerimde sensiz cadde kalmasýn,
sensiz bir ben kalayým öylece...
Bir mezar bahçesinde çiçeðin olayým,
hani yüzünde açan güller gibi...

Üþüyorum...
Giderken ödünç ver kendini,
Sarýp sarmalasýn beni yokluðunda,
Dudaklarýn umutsuzca yanaklarýmda
dolaþsýn, daðýtsýn gönlümün efkârýný...

Soðuk bir mahzende býrak beni,
belki acýmý dindirir,
belki sensizliðimi bir býçak gibi keser...
Giderken son kez buseni ver bana,
unutulmuþ, kuru bir yaprak gibi kalayým öylece...
Giderken herþeyden önce üþüyorum, ödünç ver ellerini,
çiçeklerim, bakýþlarým ve umutlarým kalsýn...

Necati Þimþek - 07-04-2012
Sosyal Medyada Paylaşın: