ADINI HAYKIRIYORUM HER SEFERINDE

Inliyor, inliyor, inlemekte yer gök.
Birer birer ölüyorum yolunda.
Rahatla; deprem, gök gürültüsü, rüzgar ugultusu degil bu.
Az önce bir canimi daha verdim sensizlige.
Haykirisimdi adini, can çekisirken
Ismini andim belki duyarsin da
Merhamet eder gelirsin diye.

Ta suramda koskoca bir çinar oldu hislerim.
Uzadi boy atti da sigmiyor artik kalbime.
Bir basima sulayip besleyemem ki sevdigim!
Ancak senle beraber ömür boyu birlikte.

Tükenirken vücudum askini yüceltecek.
O kadar yücelecek ki birgün sen de göreceksin.
Pespembe dumanini içine çekince ancak
Ruhun benle dolacak ve tekrar sende bitecegim.
Al al olmus yanaginda, kahverengi gözlerinde
Kendimi gördügümde bu kez, sevinçten ölecegim.

Ibrahim TOPRAK
07.04.2012/06.54
Sosyal Medyada Paylaşın: