Hoþçakal, þiirlerimde sorgusun
Sen yoksunki kalbim çoþsun
Kalbim sana bile uzak bana nasýl yakýn olsun
Sen orada küfür ettin, bense dua ettim...
Güneþ doðdu derken Daðlara kar yaðdý...
Mutluluðum seni, mutsuzluðum beni tanýmadý
Oysa gözlerinle bakýþlarýmý felç etmiþtin
Þiirlerimde uyuya kalmýþ bir bebeksin
Resimlerden farkýn yok yalandan gülümsüyorsun
Beni anlamsýz hareketlerinden yoruyorsun
Düþünceler üzerime geldikçe kendime on parmaktan surat yaptým
Düþüncenin sok noktasýna geldim ve son hamleyi yapýyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.