elimin eremediði gözümün göremediði
sen gittin yaa...karanlýðýn ortasýndayým
nerde bir çocuk görsem öpüp kokluyorum
senin gibi kokmuyor hiç birisi OÐLUM
bütün çocuklar melek biliyorum
ama sen baþkasýn benimsin
ve benden uzaktasýn
alýyorum elime resmini
boþ hayalini sewiyorum öpüyorum
giderken çýkardýðým atletini kokluyorum
korkuyorum kokun gidecek diye
çok düþündüm ölümü
gözlerin geldi aklýma ANNEM deyiþin geldi kulaklarýma
yapamadým oðlum sana doyamadým
doymadan ölmek istemedim
dualar ediyorum Allahýma nolur
oðluma glecek her ne zarar hastalýk varsa bana gelsin
o küçük...o bensiz..ANNESÝZ...
Bir mum misali eriyorum günden güne
ne zamn dolcak benim çileli cezam
ne zaman rahat uyuyacam ben
büyü de kurtar beni oðlum
CENNET KOKULUM KURTAR BENÝ SENÝN HASRETÝNDEN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.